مرگاب علیا (مرگاو) که از دو کلمه مرگ و او (آب)تشکیل شده است که نشان از کم ابی این روستا

از همان ابتدا بوده است . روستایی می باشد خوش آب و هوا و سرسبز با مردمانی سخت کوش و مومن

که در 60 کیلومتری جنوب غربی شهرستان ساری در بخش دودانگه دهستان بندرج و با قدمتی چند

صدساله  که وجود سفالهای شکسته (تله)در اطراف آن خود بیانگر صحت آن است.

روستای مرگاب علیا از دو طایفه بزرگ شیرزادی و خرم و همچنین مرگاوی تشکیل شده است

که اکثر مردم آن با این شهرت شناخته میشوند. هر چند خانوادهای دیگری مانند

دهقان - علی نژاد - کاویان - شهاب الدین - عمادی - کفاش - معتمدی - کاظمی - رضوی -

نیز در این روستا زندگی می کنند که از نقاط مختلف به این روستا مراجعت نموده اند.

این روستا آب و هوای بسیار مطلوب و خنکی را در تابستان دارا می باشد که در شبهای بارانی تابستانی استفاده از بخاریهای هیزمی را اجباری می کند و به همین خاطر تابستان پذیرای مهمان زیاد از اهالی روستا  که در شهرهای مختلف زندگی می کنند میباشد. همچنین دارای زمستان سرد و پر برفی می باشد

این روستا دارای ۱۹۰خانوار می باشد که ساکنان ثابت آن در زمستان در حدود ۴۰خانوار است. متاسفانه در سالهای اخیر مهاجرت مردمان این روستا به شهر سرعت گرفته بطوری که هم اکنون دبستان آن که

در گذشته محل تحصیل گروه زیادی از مردم این روستا و روستاهای همجوار بوده و در زمانی دارای حداقل

شش معلم بود اکنون بخاطر نداشتن دانش آموز تعطیل شده است. علت مهاجرت مردمان این روستا به

شهر بخاطر عدم وجود منابع در آمدزا میباشد. زیرا زمین های کشاورزی آن بخاطر شیبدار بودن و کم آبی

این روستا کم بازده می باشد .

تنها منبع در آمد ساکنان دائم آن از طریق دامداری و یا کارگری در شهر می باشد

زمین های کشاورزی این روستا دارای اسامی جالبی می باشد که عبارتند از

اونورنگ - لیلم سر - لیلم پشت - کچپ - سنگ سی - اسب کش لینگ په - جادپه - تپه - گر

مرگو صحرا - وقفیات - هلی رجی - مج گاتی- لپه سر - لسه - هودسر (حوض سر و سرچاه

نبی چشمه - شوش تک چال - سدارگذر - پیچم چاله - ورم چال - پیتنک جار - کل پشت - مزدورم چال

که تلفظ این اسامی به گویش محلی بسیار دلنشین می باشد. ولی متاسفانه چند سالی است که بصورت

بایر در امده است لذا تلاش مسئولان را می خواهد تا با امایش سرزمین نوع محصولی که می توان در این

مناطق بازدهی مناسبی داشته باشد را انتخاب نموده و در آن کشت کنند تا هم از مهاجرت روستائیان

به شهر جلوگیری شده و حالت معکوس پیدا کند و هم کمکی به اقتصاد روستا در نتیجه به کشور شود

ولی اگر فکری به حال روستاهایی هم چو مرگاب نشود در سالهای اینده روستا کاملا خالی از سکنه شده

و صرفا یک منطقه ییلاقی جهت تفریح گروه خاصی می شود.

تفرجگاه اهالی مناطق زیبای جنگلی است که بخاطر بکر و دست نخورده بودنش اهالی سختی

جنگل نوردی را به منظور رسیدن به مناظر زیبا و لذت بردن ازان پذیرا می باشد مناطقی که مردم

همچون زمینهای کشاورزیشان اسامی جالبی بر رویشان گذاشته اند مانند نفتک ، اچو ، سنگ سی ،

واتاش ، ریگ چشمه ، هفت برار ، زوم سوته ، نم دار بن ، یخو ، شوشتک چال و ...

با تشکر از دبیر محترم آقای محمد شیرزاد

www.margav.blogfa.com