ملقب به شیخ بزرگ، معاصر و پسر عم مرحوم آیت الله میرزا عبدالوهاب می باشد

نحوه و محل تحصیل این عالم وارسته نیز همانند ایشان در روستای مرگاب و حوزه علمیه ساری

بوده. سپس برای تکمیل علوم دینی به نجف اشرف عزیمت نموده پس از کسب درجه اجتهاد

به وطن خویش بازگشت. در مدت عمر پر برکتشان مشغول تدریس و تعلیم و ارشاد طالبان

علم گردید. این عالم جلیل القدر نیز در اواخر عمر مجدداً به نجف مهاجرت نموده و سپس

در همان مکان مقدس رحلت و در جوار مرقد مطهر امیرالمومنین (ع) به خاک سپرده شد.

از ایشان تالیفاتی در باب فقه و اصول و فلسفه، کلام، در دست است که به کتابخانه

آیت الله العظمی مرعشی اهداء گردید. در وصف مراتب علمی و عرفانی ایشان همین بس که

ملقب به شیخ بزرگ گردید.