غزل مثنوی اربعین

هوا ب تابو توو هسسه،ونه افتاب دچنه
بنه ب خاتوخووهسسه،ونه زووارچه ننه

شه چارقدده بییته خارمادار گسه توتوئه
تیرک خیمه نیم سوته ، دیاری دشته پنه

فرات او تیلنده برمه کانده زنده کل لاک
خادی اسسل نوه نوه شونه دشته لسنه

دیگه صحرای شو اتتا ستاره سو نکانده
دیگه مای شوی چارده بنه ره ننمنه

چتی انده گتی آیش اسا ب سککو سوئه
دیگه لینگ بن  اوله تلی ره نمجنه

دیگه نانیزه ئوخنجر بموندسسه ناشمشر
دیگه ماردنی یه شمر دتا دسسه بوینه

بروزینب که تل له دل توسسه تنگ هاییته
هنو دجله روآر ور دتا دسسه نمنه

چه آسنی داشته این خشک بیابون
بموشمشر به می دون جنگ با خون

هنو هوا ره مشت سس سریکه
هوای گوش پره چرک چریکه

هنوجلسوته ی بو دشته مشته
هنو چچ کل  خره میون دشته

بروزینب که کارو زار هاکردی
یزیدده کوفه بیتی خوار هاکردی

ته خطبه اتتا دنیاره بساته
عبیدالله ارمون نه بپاته

بروزینب که دلتنگ براری
برو وسسه دیگه ناقه سواری

مگه داغ برار وونه کناری...؟
تره وه نیزه تک جا دا دیاری

اسیری ره چتی بیداد هاکردی
شه می ره چنگ هائیتی داد هاکردی

وچون ره ته چتی ماری هاکردی
سرره بشتی پله زاری هاکردی

شه برمه ره گلی دایی قالنجک
ته بند هسسکا هی کارده چک چک

عجب شویی هاکردی روز شام مه
هاکردی زنده عاشور قیام مه